AA Home > Reizen en vakantie > Reisverhalen > Dennis' noordoost reis
Reisverslag: Philadelphia, New York City, Washington DC (deel 2)
15 december: de eerste dag in New York City; hotel en attracties
In alle vroegte stond onze taxi te wachten bij de universiteit en werden we door een druk pratende chauffeur in een prachtige Lincoln Towncar naar downtown Philly gereden. Hij claimde geboren en getogen te zijn in Philly, maar ik vond hem een verdacht New York's accent hebben. Maar ach, zijn fantastische verhalen waren leuk om naar te luisteren en hij bracht ons binnen een half uur naar het busstation tegen het van tevoren vastgestelde tarief van 30 dollar.
Volgens Greyhound moesten we één uur voor vertrek onze tevoren bestelde buskaarten komen ophalen, maar dit bleek niet nodig. Doordat we een uur te vroeg waren, konden we zelfs de bus van een uur eerder pakken.
Hierdoor waren we al om 10:30 uur in New York. We liepen met onze bagage door de drukke straten heen naar ons hotel, slechts een blok of acht verderop. Hoewel ik in beginsel twijfelde of dit wel veilig was, bleek al snel dat dit geen enkel probleem was. Het centrum van NYC is rond de kerstperiode druk, gezellig en zonder meer veilig. Binnen een kwartier waren we bij Hotel Pennsylvania, waar men ons gelukkig al heel vroeg kon inchecken.
Hotel Pennsylvania is één van de grootste hotels van New York met heel veel kamers. Steven en ik hadden elk een kingsize bed in een kleine kamer voor een prijs van $129,95 voor de eerste nacht en $99,95 voor elke volgende. De kamer op de 9e verdieping was klein, het raam wat tochtig en de verf in de badkamer bladderde er op sommige plekken wat af, maar de kamer was wel schoon.
Als je op zoek bent naar luxe, is Hotel Pennsylvania niet wat je moet hebben. Als je echter je kamer (zoals ik) alleen maar gebruikt om in te slapen en je een geweldige locatie in centraal Manhattan wilt hebben, kan ik dit hotel zeker aanraden.
Je bent dan recht tegenover Penn Station, een groot trein- en metroknooppunt, en slechts een paar blokken verwijderd van het Empire State Building. De gigantische Macy's ligt om de hoek, erg handig als je veel wilt shoppen, en vele attracties zijn lopend te bereiken (bijv. Times Square, Grand Central Station, het Chryslergebouw, de Verenigde Naties, de pleinen Washington en Union Square, Rockefeller Center, de NBC Studios, en Broadway).
De eerste dag die wij in NYC doorbrachten was vooral gewijd aan een kleine verkenning: we zijn min of meer gaan lopen en bezochten de plekken die we leuk vonden. Zo zijn we naar Macy's geweest waar de kerstsfeer werkelijk bijzonder goed was, en verder naar een Virgin Megastore op Broadway en ook een Barnes & Noble, waar ik (als Amerikagek) meteen anderhalf uur kwijlend over al die prachtige boeken over de VS heb doorgebracht. Ook een aanrader is boekwinkel Strand, wat een soort Amerikaanse variant van de Slegte is: een puinhoop aan boeken, maar je kunt er wel heel veel vinden tegen lage prijzen. Tenslotte hebben we nog New York's allereerste "skyscraper" bezichtigd (een driehoekig flatgebouw dat je misschien nog wel herkent uit films).
's Avonds was allereerst Times Square en daarna Rockefeller Center aan de beurt met zijn beroemde kerstboom, en op beide plekken was het een drukte van belang. Times Square is het toppunt van de kapitalistische wereld en een prachtige plek om een tijdje rond te hangen. Al die lichten, al die neon, al die verschillende mensen, het is geweldig.
Wat betreft Rockefeller Center, ze hebben er werkelijk een grandioze happening van gemaakt, met lichtjes, versieringen en ornamenten. Prachtig. Ook de ijsbaan die iets lager lag was druk in gebruik, wat de sfeer natuurlijk alleen nog maar beter maakte. Wel viel het me op dat hier en daar op de hoek enkele zwaarbewapende wachters stonden, maar deze vielen niet echt op.
16 december: New York City met vrienden
We hadden de 15e besloten nog maar niet naar het Empire State Building te gaan omdat de rijen erg lang waren en het 35 minuten duurde eer je zelfs maar een toegangskaartje kon krijgen. We besloten dus in de vroege ochtend van de 16e terug te komen en inderdaad: de rijen waren korter.
We konden de rij nog korter maken door een combokaartje te kopen voor de Skyride en een bezoek aan het dak van het gebouw. Dat kost in totaal $20 maar is zeker de moeite waard. Je krijgt dan eerst een leuke vlucht over NYC terwijl de stem van New Yorker Kevin Bacon je alles over de stad vertelt.
Daarna mag je dan meteen door naar de liften, wat natuurlijk weer wat wachttijd scheelt. Tip: kom 's ochtends meteen om 9 uur naar het Empire State Building, dan verspil je de minste tijd met wachten. De totale tijd die je er zonder veel moeite kunt doorbrengen is minstens 2,5 uur, dus neem er de tijd voor.
Kies wel een mooie dag zodat je op het dak (de 86e verdieping) zover mogelijk kunt kijken. Een leuke, heel andere blik op NYC. Eén aanblik misten we wel op het zuidpuntje van Manhattan: de Twin Towers.
Daarna gingen we naar Grand Central Station, het grote treinstation van New York. Onderweg kwamen we nog langs de New York Public Library, maar helaas zijn we hier niet naar binnen gegaan.
In Grand Central was het een drukte van belang. Er zijn veel leuke winkeltjes in het gebouw, zodat je er ook voor het shoppen aardig wat tijd kan doorbrengen. Tijdens ons bezoek waren de werknemers van een visrestaurant aan het staken, maar dit was gelukkig buiten het gebouw. Binnen op het plafond kon je uitgebreid een prachtige lasershow bekijken, was er een kleine kerstmarkt en zouden ook nog miniatuurtreintjes moeten zijn, maar deze heb ik niet gezien.
Vanuit Grand Central is het een kleine wandeling naar het Chryslergebouw en de Verenigde Naties, maar dat moest wachten - wij hadden een afspraak met Scott en Cat.
Met hen namen we de metro vanaf Penn Station naar het zuiden van Manhattan, waar we in SoHo uitstapten. Dit was New York van een heel andere kant, met oudere, meer historische, lagere gebouwen. Iets verderop lag Little Italy, waar ze de boel erg leuk versierd hadden. Door een buurt als deze lopen is een bijna anderwereldse ervaring: je weet dat je nog steeds in
NYC bent, maar het ziet er allemaal heel anders uit.
Buiten verscheidene restaurants stonden Italianen ons op te wachten en probeerden ons naar binnen te lokken, maar dat lukte niet omdat we in SoHo aan de spareribs wilden. Verder toch ook nog iets teveel commercialiteit, onder andere door t-shirts met de (toegegeven grappige) opdrukken als "Fahgedda baaahdit!" en "How you dooooin?".
Dus door naar Chinatown, wat nog veel meer dan Little Italy een compleet andere wereld is. Het is net of je New York even uitstapt en door een portaal naar China wordt geflitst, want ineens zijn alle opdrukken en reclameborden (die hebben ze dan weer wel) in het Chinees en zie je bijna geen blanke meer.
De vis staat overal uitgebreid uitgestald en dat is goed te ruiken. Kleine winkeltjes verkopen allerlei Chinese prullaria en planten waar elke Westerling opgewonden van raakt, maar ook hier is jammer genoeg toch net iets te veel commerciële activiteit.
Na het eten in SoHo - wat mijns inziens niet zo bijzonder lekker was - gingen we weer terug naar centraal Manhattan. We hadden besloten een comedyclub te bezoeken, de "Ha!". Maar voor het zover was moesten we nog even wachten omdat de shows elk uur op het halve uur beginnen. Dan dus maar eventjes naar de Irish Pub, toch?
Daarna de comedyclub, een erg leuke ervaring. Toegang tot de Ha! is normaliter $15, maar met een advertentie van een gratis New York Guide konden we voor $7 pp naar binnen. Drankjes zijn dan weer wel erg duur. De show duurde ongeveer anderhalf uur, waarin je een tiental redelijk jonge stand-up comedians voorgeschoteld kreeg. De meesten waren redelijk grappig, maar natuurlijk zaten er geweldige uitblinkers tussen en waren er ook twee die werkelijk niet leuk waren. Maar ik heb me daar al met al ontzettend goed vermaakt.
Om half tien stonden we dan weer buiten, maar we hadden nog een idee: in dezelfde straat was een pianobar met live muziek. Ze vroegen daar geen cover charge om binnen te komen, maar de drankjes waren absurd duur ($7,50 voor een margarita). Als echte Hollanders namen we in de tijd dat we daar waren dus maar één drankje, maar we hebben de vrouw achter de piano wel rijkelijk beloond voor haar echt goede muziek. Leuk feitje: ook de serveersters daar kunnen erg goed zingen.
Na deze vermoeiende maar erg leuke dag zijn we weer onze gescheiden wegen gegaan: Scott en Cat verder met hun huwelijksreis, Julie terug naar Trenton waar zij woonde, en wij terug naar het hotel voor een welverdiende nachtrust.
17 december: Zuid-Manhattan, Ellis Island en het Vrijheidsbeeld
De 17e was een koude, natte dag. Het heeft van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat geregend, maar dat mocht de pret niet drukken. Meteen 's ochtends zijn we met de metro naar South Station vertrokken, waar we Battery Park inwandelden om kaartjes te kopen voor onze boottocht naar het Vrijheidsbeeld en Ellis Island.
De blik op New York vanaf de boot was erg mooi, omdat de gebouwen vaak al ruim voor de top in de wolken verdwenen. De eerste stop was het eiland waarop het Vrijheidsbeeld staat; helaas was dit niet helemaal zoals ik had verwacht. Wegens werkzaamheden kun je namelijk momenteel niet naar de kroon omhoog klimmen, maar uitsluitend om het zwaar bewaakte beeld heenlopen.
Na drie kwartier vertrok de boot naar Ellis Island, waar in de 19e eeuw miljoenen immigranten vanuit alle delen van de wereld doorheen moesten om de VS binnen te komen. Het museum daar is groots opgezet en bijzonder interessant; ik zou geïnteresseerden willen aanraden daar minstens twee tot drie uur door te brengen om een goede indruk te krijgen van alles wat daar gebeurde. Wist u dat een dokter op Ellis Island soms slechts 6 seconden de tijd had om te bepalen of een immigrant gezond was?
Daarna was het tijd om weer op de boot te stappen en naar Manhattan terug te varen, want we moesten nog naar Wall Street, de Brooklyn Bridge, en Ground Zero. Ook dit deel van New York heeft weer z'n hele eigen sfeer, misschien ook omdat dit het oudste deel van de stad is. De New York Stock Exchange was helemaal versierd met lichtjes die samen de Amerikaanse vlag vormden, en ook bij dit gebouw was een enorme kerstboom neergezet.
Daarna door naar Federal Hall, waar de eerste presidenten van de VS, inclusief George Washington, hadden gewerkt. Binnen was jammer genoeg niet zo heel veel te zien, maar dat was maar goed ook, want we hadden nog maar anderhalf uur daglicht en moesten nog twee belangrijke plekken bezoeken.
Van de Brooklyn Bridge heb ik jammer genoeg niet zoveel kunnen zien omdat we Ground Zero belangrijker vonden. En die plek is toch wel weer heel indrukwekkend, ondanks het feit dat de boel hermetisch is afgesloten met hekken. Het idee dat er ooit eens twee torenhoge gebouwen stonden op de plek waar nu slechts een enorme bouwput te vinden is, doet heel onwerkelijk aan. Sommige beschadigde gebouwen naast Ground Zero zijn ook ruim twee jaar na dato nog niet gerepareerd.
In één van de World Financial Centers konden we nog een expositie zien over het monument dat ze op Ground Zero willen oprichten naast het hoogste gebouw ter wereld, maar de tentoongestelde voorstellen spraken ons - en de meeste New Yorkers overigens - niet aan.
18 december: Central Park en Broadway
Onze laatste dag in New York (en mijn verjaardag) hebben we gebruikt om Central Park te verkennen en de omliggende omgeving. In de ochtend zijn we met de metro naar de 96e straat gegaan en zijn daar meteen Central Park ingewandeld. En ondanks dat alle bladeren van de bomen waren, was het park erg indrukwekkend.
Als je er niet geweest bent, is het moeilijk voor te stellen, maar Central Park kan daadwerkelijk een oase van rust zijn. Misschien omdat het zo koud was of anders omdat het een werkdag betrof, maar erg druk was het niet. Op een enkele jogger en wandelaar na waren er weinig mensen.
En groot dat het is! Ik ben even de exacte afmetingen kwijt, maar minstens 10 blokken breed en 50 blokken lang. Ongelooflijk. Je vind er dan ook van alles: van kleine bosweggetjes tot jogpaden, grote waterreservoirs, en zelfs verscheidene musea.
Voor ons loonde het ook de moeite om even Madison Avenue en Park Avenue op te gaan als zijstapje, want de Upper East Side is weer compleet anders dan alle andere delen van New York City. Prachtig, rustiek, rustiger dan het centrale deel van de stad, en vooral rijk.
Bij een klein restaurantje genaamd "3 Guys" zijn we naar binnen gestapt voor het ontbijt (een heerlijke short stack) en een warme kop koffie of thee en versgeperste sinaasappelsap. Aan de tafel naast ons zat een upperclass gezin te bunkeren: te zware vader, perfect in vorm gebleven moeder, uiteraard beide met een eigen mobieltje, identieke tweeling met rood haar (twee jongetjes) in driedelig pak (!), en de bijbehorende Aziatisch uitziende, jonge "nanny".
Na het ontbijt zijn we richting Guggenheim Museum gegaan, maar helaas hadden we niet goed opgelet: donderdag was de dag dat ze daar gesloten waren. De Museum Store en Cafe waren uiteraard wel open en aangezien we een gratis cappucino aangeboden kregen, hebben we daar ook dankbaar gebruik van gemaakt.
Dan weer terug naar Central Park, waar we allereerst tegen een museum aanliepen waarvoor we jammer genoeg geen tijd hadden. Verder kronkelend het park door, onderweg wat warm geroosterde gesuikerde pinda's gekocht, naar de zuidelijke uitgang.
Maar niet voordat we voorbij een zwarte saxofoonspeler liepen, die we uiteraard wat geld gaven - hij speelde bijzonder goed. Ik vroeg hem om "It's Beginning To Look A Lot Like Christmas" te spelen, maar hiervan kon hij de melodie niet in zijn hoofd houden, wat tot een grote lachpartij leidde.
We zijn even gaan zitten en genoten van zijn muziek, onderwijl onszelf verbazend over de hoeveelheden geld die de man toegeworpen kreeg ondanks dat er maar weinig mensen langsliepen. In het kwartier dat wij daar zaten, moet hij minstens $15-20 verdiend hebben - ik kan me alleen maar indenken hoeveel geld deze man op een drukke zomerdag zal verdienen! Een erg lucratieve carriére.
Tenslotte nog langs Central Park Zoo (leuke zeehondenshow meegepikt) en dan weer de drukte van New York City in. Ik wilde graag nog een toer van de Verenigde Naties doen, dus hebben we daar onze dag afgesloten.
Nou ja, afgesloten is een groot woord: na het eten (gewoon Subway) zijn we op weg gegaan naar Times Square en van daaruit een zijstraat ingegaan, want daar gingen we een heuse Broadwayshow bijwonen waarvan we de kaartjes al voor ons vertrek hadden besteld.
De show was "The Producers", naar een film van Mel Brooks uit de jaren '60. Hoewel de kaarten met $100 pp wel erg duur waren, was het absoluut de moeite waard. Een leuke show met allerlei aspecten: muziek en dans, maar ook acteerwerk en veel humor a la Mel Brooks. Indrukwekkend. Niet voor niets trekt deze show al sinds 2001 volle zalen.
Wel jammer: de castleden waren onbekend en vanaf januari spelen Nathan Lane en Matthew Broderick de hoofdrollen. Maar dat maakte de ervaring er geenszins minder om - dit was een erg mooie afsluiting van het bezoek aan New York.
