AA Home > Geschiedenis > Fourth of July
Fourth of July: Independence Day, Onafhankelijkheidsdag
Dit is het tweede deel van dit artikel. Klik hier voor het eerste deel.
De Boston Tea Party en zijn gevolgen
Op 16 december 1773 bestormden als Indianen verkleedde kolonisten het schip en dumpten 342 kisten met thee in de haven van Boston - een gebeurtenis die de geschiedenis is ingegaan als de Boston Tea Party.
De Britten waren geshockeerd en reageerden hard. De Coercive Acts werden opgesteld, die onder andere de haven van Boston sloten totdat de theebelasting betaald was door de inwoners van de stad. Daarnaast werd de macht van de Britse gouverneurs uitgebreid en die van de kolonisten ingeperkt.
De Quartering Act was ook onderdeel van de Coercive Acts en verordonneerde dat de redcoats in lege privé-huizen gestationeerd mochten worden, zolang er een redelijke vergoeding betaald werd. Honderden soldaten trokken na het van kracht worden van deze wet Boston in, onder leiding van de nieuwe gouverneur, legergeneraal Thomas Gage.
The First Continental Congress
De Coercive Acts leidden tot grote activiteit in de koloniën, waar op 5 september 1774 het First Continental Congress bijeenkwam. De enige kolonie die ontbrak was Georgia, de andere 12 waren allen vertegenwoordigd.
Toen in oktober 1774 de bijeenkomst beeindigd werd, was de uitkomst niet een strak geformuleerd plan maar wel de algemene concensus niet op te geven. Engeland werd opgeroepen de belastingen af te schaffen en in mei 1775 zou de Second Continental Congress plaatsvinden.
De Britten reageerden deze keer anders dan de vorige keren. Niet langer zou men wetten herroepen en de kolonisten voor de zoveelste maal gelijkgeven. Beide kampen besloten ditmaal tot het einde vol te houden; het was buigen of barsten.
De oorlog begint
In april 1775 werd een Massachussetts als in opstand zijnde verklaard, wat het mogelijk maakte Amerikaanse rebellenleiders ter plekke neer te schieten. Een Britse legermacht trok onmiddelijk het binnenland in, waar de rebellen zich verstopt hadden - en daar vielen bij de dorpjes Lexington en Concord de eerste schoten.
De kolonisten wilden in eerste instantie alleen de Britten waarschuwen terug te keren, maar die openden daarop het vuur en doodden acht kolonisten. De kolonisten begonnen nu een soort guerilla-oorlog - onbekend in die tijd, waarin legers recht op elkaar afmarcheerden op grote open velden. In de daarop volgende gevechten lieten in totaal 293 redcoats en 95 kolonisten het leven.
Ondanks deze bloedbaden waren weinig leden van het Second Continental Congress dat in mei 1775 gehouden werd voorstander van onafhankelijkheid geworden. Twee groepen, voorstanders en gematigden, begonnen met elkaar te discussiëren. In eerste instantie hadden de gematigden de overmacht, maar dit veranderde langzaam maar zeker als gevolg van de gebeurtenissen in het land en een proclamatie van Thomas Paine getiteld "Common Sense".
Deze proclamatie werd met 120.000 verkochte exemplaren al snel een bestseller en zweepte vele duizenden kolonisten op om voor de onafhankelijkheid te kiezen. Terwijl de Britten zich opmaakten om de rebellie neer te slaan, gingen steeds meer Amerikanen overstag en begonnen hun eigen verdediging voor te bereiden. Provinciale regeringen begonnen serieuzer na te denken over de mogelijkheid van afscheiding, en de gematigden verloren in snel tempo terrein.
De onafhankelijkheid verklaard
Op 7 juni 1776 presenteerde Richard Henry Lee op de bijeenkomst namens de staat Virginia formele resoluties voor aan Congress. Hij stelde "that these United Colonies are, and of right ought to be, free and independent states, (...) and that all political connection between them and the State of Great Britain is, and ought to be, totally dissolved."
Daarop stelde Congress twee commissies samen die een onafhankelijkheidsverklaring moesten opstellen en een plan voor een nationale regering moest opzetten. Thomas Jefferson, een jongeman van Virginia, werd gevraagd de tekst voor de verklaring te schrijven.
Op 1 juli werden nog een paar toespraken door gematigden gehouden, maar de stemming was nu compleet omgeslagen. De onafhankelijkheid was nu een gevestigd idee in Congress en niemand kon hen er meer van afhouden. Op 2 juli accepteerde men de resoluties die Lee op 7 juni had voorgesteld, waarna men de tekst die Jefferson had opgesteld nader bekeek.
De tekst werd vrijwel geheel goedgekeurd, en op donderdagavond, 4 juli 1776, was alles gereed en verklaarden de 13 koloniën zich officieel onafhankelijk van het Britse Rijk.
De Amerikaanse Revolutie begint
Uiteraard was de onafhankelijkheidsverklaring niet het einde van het verhaal. De Britten waren niet van plan deze rebellie van de koloniën over zich heen te laten gaan en bereidden een serieuze oorlog voor.
Lord George Germain kreeg de opdracht de Britse invasie voor te bereiden - de grootste invasie ooit uitgevoerd door een Westerse natie tot dan toe, met een omvang die niet geëvenaard zou worden tot de Geallieerden Noord-Afrika binnenvielen in 1942.
Het zou nog even duren voordat de Amerikanen hun Onafhankelijkheidsdag konden vieren, maar met de verklaring van onafhankelijkheid op die 4e juli was wel een historische feestdag geboren.
