AA Home > Reizen en vakantie > Alle 50 staten > Arizona > Nationale Monumenten
Alles over Arizona: de National Monuments
Geschreven door Hans Visser
Als u informatie zoekt over de 18 National Monuments in de Amerikaanse staat Arizona, is dit artikel voor u. Hier kunt u informatie vinden over onder meer Ironwood Forest, Organ Pipe Cactus, de Sonora Desert, Agua Fria, Canyon de Chelly, Casa Grande Ruins en Navajo National Monument.
In Arizona zijn 18 National Monuments. Deze zijn in drie hoofdgroepen onder te verdelen:
- National Monuments met bijzondere woestijn-flora en -fauna;
- National Monuments met een historisch onderwerp, met name historische indianenwoningen;
- Andere National Monuments.
Andere Nationale Monumenten on Arizona
Rainbow Bridge National Monument
|
|
"A Rainbow Turned to Stone" noemen de Navajo-indianen het Rainbow Bridge National Monument. Een betere beschrijving is haast niet denkbaar: het is de grootste Natural Bridge van de wereld met een overspanning van 71 meter. De natuurlijke brug is aan de top 13 meter dik.
De stenen brug bestaat uit Navajo Sandstone aan de bovenkant en Kayenta Sandstone bij de basis. Rainbow Bridge is voor de indianen een spiritueel en heilig object. Zij vragen de bezoekers het Monument dan ook met respect te benaderen en alleen op de aangegeven looppaden te lopen.
Jaarlijks bezoeken 300.000 mensen Rainbow Bridge en het is daarmee de meest populaire bestemming op Lake Powell. De Natural Bridge kan op twee manieren worden bezocht: met de boot (een twee uur durende boottocht vanaf Page) of enkele uren lopend over land vanaf een trailhead aan de zuidkant van Lake Powell. Er is daarvoor wel een vergunning nodig van de Navajo Nation in Window Rock, Arizona.
Rainbow Bridge National Monument is onderdeel van de Glen Canyon National Recreation Area (Utah) en ligt tegen de grens met Utah aan.
Vermilion Cliffs National Monument (met The Wave)
Vermilion Cliffs National Monument ligt in het noorden van Arizona. Het wordt vaak Paria Canyon - Vermilion Cliffs National Monument genoemd. Het is een ruwe ongerepte natuur en de toegankelijkheid is door het ontbreken van wegen slecht. Het monument ligt op de grens van Arizona en Utah en grenst aan het Kaibab National Forest in het westen en Glen Canyon National Recreation Area in het oosten. Er zijn geen bezoekerscentra of faciliteiten op het monument. Het hele Monument is een geologische schat, met veel verschillende landschappen. De hoogteverschillen in het park zijn van 944 tot 1981 meter. De Vermilion Cliffs zelf lopen langs de zuidelijke en oostelijke randen van het Nationaal Monument. Voor liefhebbers van de rode rotsen in Arizona en Utah is een deel van het monument, The Wave, wellicht het prachtigste terrein.
Er zijn in het monument meer dan twintig soorten roofvogels zoals arenden en steenarenden, slechtvalken en verschillende haviksoorten waargenomen. De bedreigde Condor is er ook opnieuw geïntroduceerd. Desert bighorn sheeps, pronghorns, en poema's vormen het merendeel van de grote zoogdieren, met ongeveer 30 soorten kleinere zoogdieren. De Welsh's milkweed, een bedreigde plantensoort die groeit op zandduinen, komt alleen in dit National Monument en één ander gebied in Utah voor.
Om het Monument te bereiken neemt u vanaf Page de US Highway 89 of 89A (via Marble Canyon). Er zijn geen verharde wegen binnen het Monument, dus wees voorzichtig als u hierheen rijdt. De House Rock Valley Road / BLM 1065 is een onderhouden onverharde weg maar kan bij regen onbegaanbaar zijn. Andere wegen op het Monument vereisen een four-wheel drive-voertuig vanwege het diepe zand. The Wave ligt binnen de Paria Canyon-Vermilion Cliffs Wilderness. Deze woestijn wordt beheerd door het Bureau of Land Management (BLM). Voor een bezoek aan The Wave is een vergunning van de BLM nodig, die zeer beperkt afgegeven worden en slechts één dag geldig zijn. Het gebied levert absoluut prachtige fotos op.
BLM verstrekt slechts 20 vergunningen per dag. Tien van de vergunningen zijn vooraf verkrijgbaar door een on-line loterij, die vier maanden vóór de maand waarvoor de vergunning wordt aangevraagd wordt gehouden. De overige tien vergunningen worden ter beschikking gesteld door loterij op de dag voor iemands aangevraagde datum. De loterij wordt elke ochtend om 09:00 uur gehouden in het Grand Staircase-Escalante National Monument Visitor Center in Kanab, Utah.
Als u dit gebied wilt bezoeken, realiseert u zich dan dit een echt ruig gebied is, met weinig bezoekers en geen faciliteiten. Bereidt dit goed voor en zorg voor voldoende water en voedsel. Weest u zich bewust van potentiele gevaren, zoals de extreme hitte, ruige ongemarkeerde wegen, diep zand, giftige reptielen en plotselinge overstromingen. In juli 2013 zijn in The Wave drie mensen omgekomen, waarschijnlijk als gevolg van de hitte.
Grand Canyon - Parashant National Monument
Grand Canyon - Parashant Nationaal Monument ligt aan de noordelijke rand van de Grand Canyon in het noordwesten van Arizona. Het monument grenst aan Grand Canyon National Park in het zuiden en de staat Nevada in het westen. Het omvat een deel van Lake Mead National Recreation Area. Het monument werd opgericht op 11 januari 2000.
Het Grand Canyon - Parashant Nationaal Monument is een indrukwekkend en afgelegen, onbebouwd en open gebied, dat een scala aan wetenschappelijke en historische bronnen heeft. Dit gebied is een wetenschappelijke schat met veel van dezelfde waarden die al lang beschermd zijn in het Grand Canyon National Park.
Voor outdoorliefhebbers biedt dit afgelegen gebied mijlen van onverharde en vaak hobbelige wegen. U krijgt daarvoor wel een prachtig panorama van de unieke combinatie van woestijn flora en diepe canyons, bergen en eenzame buttes (dit zijn alleenstaande heuvels met steile, vaak verticale wanden en een smalle, redelijke vlakke top) voor ogen.
Het National Monument is een zeer afgelegen en onderontwikkelde plaats. Er zijn geen verharde wegen in het monument en geen services voor bezoekers. Het monument is groot, groter dan de staat Rhode Island. Een bezoek aan het gebied vereist dan ook een goede voorbereiding: u gaat naar ruig terrein met ongemarkeerde wegen, giftige reptielen en insecten, extreme hitte en overstromingen. Neem ruim water, voedsel en extra benzine mee. Terreinwagens zijn hier de meest geschikte voortuigen, maar doe dit niet met een huurauto.
Chiricahua National Monument
Zevenentwintig miljoen jaar geleden was er een geweldige vulkaanuitbarsting in het gebied rond het huidige Chiricahua Nationaal Monument. De uitbarsting was duizend keer groter dan de uitbarsting in 1980 van Mount St. Helens. Bij de uitbarsting ongeveer 600 meter zure as en puimsteen. Nadat dit mengsel gestold was werd het tufsteen. Dit is inmiddels geërodeerd tot de ongewone rotsformaties van vandaag.
Het 18 vierkante mijl grote oppervlak van het Monument is een mekka voor wandelaars en vogelliefhebbers. Op de kruising van de Chihuahua en Sonora woestijn, de zuidelijke Rocky Mountains en in het noorden van de Sierra Madre in Mexico, Chiricahua planten en dieren vormen een van de belangrijkste gebieden voor de biologische diversiteit op het noordelijk halfrond. Tijdens de jaren 1860 en 1870 waren de Chiricahua Mountains een toevluchtsoord voor de Apache-indianen die, onder leiding van de beroemde opperhoofden Cochise en Geronimo, de laatste grote reeks aanvallen op blanke kolonisten uitvoerden voordat zij uiteindelijk in 1886 verslagen werden.
Door de relatief hoge ligging is het klimaat in de Chiricahua Mountains heel anders dan die van de omringende woestijnen. Hierdoor zijn er bijzondere planten en dieren aanwezig; veel van hen zijn afkomstig uit Mexico en kunt u nergens anders in de Verenigde Staten vinden. Voorbeelden zijn de Javelina, stinkdieren, witstaartherten, beren en Mountain Lions, evenals een aantal vogelsoorten. Planten zijn afkomstig uit de Sonora woestijn in het westen, de Chihuahua-woestijn in het oosten en de bergen van het noorden van Mexico. Er zijn ongeveer 16 soorten cactussen, drie soorten yuccas en twee soorten agave.
De erosie heeft fantastische monolieten gevormde van het vulkanisch gesteente, waaronder de Totempaal (van 137 meter hoog en 3 meter breed op zijn smalst), de Paddestoel en Big Balanced Rock. De vormingen bij Chiricahua zijn in grootte en vorm vergelijkbaar met de zandstenen torens van Bryce Canyon en Cedar Breaks in Utah, maar zonder alle kleur. De stenen zijn grijs of bruin, maar vaak met een bedekking van helder groen korstmos. De 1,1 mijl lange Heart of Rocks Loop-wandeling slingert door een aantal van de meest indrukwekkende rotsen die balanceren op de top van veel dunnere ondersteunende kolommen.
Niet veel mensen bezoeken het Monument omdat het nogal afgelegen ligt en moeilijk toegankelijke is, ondanks dat het dicht bij de Interstate 10 is. Het bezoekerscentrum en camping zijn volledig toegankelijk, met inbegrip rustruimte faciliteiten, maar er zijn verder geen services of campings in het National Monument. Chiricahua Nationaal monument ligt 120 mijl ten oosten van Tucson (afslag Interstate 10 bij Willcox; volg Arizona Route 186, 36 mijl ten zuiden naar het Monument).
Pipe Spring National Monument
Op de grens van Utah en Arizona ligt Pipe Spring National Monument. Het monument is een historisch pionierfort op 20 minuten ten westen van Kanab, Utah. In het fort is een waterbron waar het monument naar genoemd is en wat de reden was om hier het fort te bouwen. Het fort diende voor bescherming tegen de indianen maar is daar maar zelden voor nodig geweest. Dit afgelegen woestijngebied is de thuisbasis van veel planten en dieren. Deze zijn grotendeels afhankelijk van het bronwater dat broodnodige vocht voor het leven en de groei biedt.
Mormoonse pioniers woonden in deze omgeving vreedzaam met Kaibab Paiute indianen, totdat in 1866 door Navajo-indianen vee werd gestolen en enkele mensen omkwamen. Dit leidde tot een conflict dat in 1870 werd beëindigd door het tekenen van een verdrag. De pioniers en de Paiute leefden daar weer vreedzaam samen. Het conflict was wel aanleiding om voor de bescherming van de pioniers een fort te bouwen. Het fort werd in 1872 op de bron gebouwd. Doordat deze bron nu in het fort was, gaf dit wat spanning met de Paiute. De Paiute vonden echter ook bescherming in het fort, tegen vijandelijke stammen. Het fort werd verkocht aan Brigham Young van The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints (LDS Church). De LDS bisschop van deze regio, Anson Perry Winsor, werd ingehuurd om de ranch en het fort te onderhouden. Het fort werd al snel Winsor Castle genoemd.
De Kaibab Paiute stam is bij Pipe Spring blijven wonen. In 1907 werd het Kaibab Paiute Indian Reservation opgericht. In 1923 werd de Pipe Spring ranch gekocht en werd het een Nationaal Monument voor de herdenking van het pioniersleven. Dit is nu terug te zien in het Kaibab Band of Paiute Indianen Visitor Center en Museum. De Paiute werken samen met park rangers met tentoonstellingen en het beheer van het museum. Er wordt uitleg gegeven over de menselijke geschiedenis in dit gebied in de 19e eeuw. In het museum zijn stukken van zowel de indianen als de pioniers te zien. Rondleidingen beginnen een half uur na opening en lopen de hele dag door.
Het reservaat ligt om het monument en de Paiute exploiteren een camping en picknickplaats in de buurt. Bezoekers kunnen overnachten op de Paiute camping aan de grens van het monument. Er zijn geen hotels bij het monument.
Sunset Crater National Monument
Sunset Crater Volcano National Monument is het gebied in het noordoosten van Flagstaff. Sunset Crater overheerst hier het landschap en net als bij de andere vulkanen hebben de hellingen donkere roodbruine vlekken die ontstaan zijn door geoxideerd ijzer en zwavel. De contrasterende kleuren van de sintels creëerden het meest bijzondere aspect van het National Monument, maar de grillige en verwrongen lavavelden zijn ook heel spectaculair. Sunset en de naburige kraters zijn slechts een klein deel van het San Francisco Vulcanic Field, een uitgebreid gebied van ongeveer 3000 km2, met ongeveer 600 vulkanen.
Tussen 1064 en 1180 zijn er een reeks van uitbarstingen geweest en is het slapende San Francisco Volcanic Field weer tot leven gekomen. Nadat het veld weer rustig is geworden heeft Sunset Crater Volcano het landschap sterk veranderd: een groot deel van het grondoppervlak is bedekt met lavastromen of diepe vulkanische as afzettingen. Maar in het lavaveld ontstaan inmiddels kleine eilanden van dennen en populierbomen, woestijnstruiken en wilde bloemen. Deze bieden een kleine, maar unieke leefomgeving voor dieren.
De betekenis van Sunset Crater Volcano National Monument gaat verder dan de geologische gebeurtenissen zelf. De krachtige geologische processen die de vulkaan gevormd diepgaande invloed op de manier van leven van de lokale bevolking tijdens de 11e en 12e eeuw en veranderde voor altijd zowel het landschap en de ecologie van het gebied. Bij deze vulkaan en het onontwikkeld landschap worden de ecologische veranderingen van het dorre en kwetsbare vulkanische landschap bestudeerd. Daarom is Sunset Crater Volcano tegenwoordig gesloten. In de omgeving kunnen wel andere sintelkegels beklommen worden. Het monument is te bereiken via een zijweg bij US 89, 25 kilometer van Flagstaff, een weg die verderop langs Wupatki Nationaal Monument gaat. Het Visitor center heeft een klein museum met interessante tentoonstellingen over vulkanisme en een seismograaf die voortdurend aardbevingen bewaakt over de hele wereld. De weg naar dit punt gaat langs een dennenbos met weilanden en uitzicht op vulkanische heuvels.
Meer informatie over Arizona en de Grand Canyon nodig?
- National Monuments in Arizona (woestijn)
- National Monuments in Arizona (Indianen deel 1)
- National Monuments in Arizona (Indianen deel 2)
- Algemene informatie over Arizona
- Heel veel uitgebreide informatie over de Grand Canyon
- Beoordelingen van AllesAmerika.com-leden van hotels en campings in Arizona
